Kundër epilepsisë dhe çrregullimit obsesiv-kompulsiv, projektohet nga një paciente implanti unik i trurit në botë

Në ditët kur e gjithë bota po flet për testin e parë të Neuralink tek njerëzit, historia e një pacienteje amerikane, e cila falë idesë së saj gjeniale, tani mund të përfitojë nga implanti i parë i trurit, është po aq interesante dhe e aftë për të trajtuar dy gjendje: epilepsinë dhe çrregullimin obsesiv-kompulsiv.

34-vjeçarja Amber Pearson vuan nga të dyja, por falë teknologjisë revolucionare që ajo ndihmoi në krijimin e saj, ajo tani mund të bëjë një jetë normale, në të cilën nuk është i përhapur asnjë çrregullim.

Ideja e dërgimit të impulseve elektrike në tru duke përdorur elektroda të futura në zona specifike të trurit dhe një pajisje të jashtme të ngjashme me një stimulues kardiak nuk është e re. Quhet stimulim i thellë i trurit dhe për rreth njëzet vjet ka përfaqësuar një zgjidhje të mundshme për të lehtësuar simptomat dobësuese të disa sëmundjeve, si epilepsia, Parkinson ose çrregullimi obsesiv-kompulsiv. Si rregull disa pacientë të përzgjedhur që instalojnë një implant truri e bëjnë këtë për të kontrolluar vetëm një nga këto kushte.

Çrregullimi obsesiv-kompulsiv (OCD) është një çrregullim mendor i karakterizuar nga prania e mendimeve fikse të përjetuara me ankth (obsesione) dhe sjellje të përsëritura (kompulsione) që shpesh shoqërohen me shqetësimin për të marrë një rrezik ose për t’u lënduar. Pacientët kanë pak kontroll mbi këto mendime dhe ritualet e lidhura me to, të cilat ata mendojnë se duhet t’i zbatojnë vazhdimisht për të lehtësuar ankthin që i shoqëron.

Amber Pearson ishte e tmerruar nga ideja e kontaminimit të saj me patogjenë gjatë kryerjes së veprimeve të përditshme, si ushqimi, dhe shkoi aq larg sa lau duart aq shumë sa u gjakosën. Vitet e fundit, fiksimet e saj ishin bërë aq të rënda saqë i merrnin 8 ose 9 orë nga ditët e saj.

Kur mjekët i ofruan një implant truri për të trajtuar krizat epileptike nga të cilat vuante, ajo pati një ndriçim. Pse të mos përdoret i njëjti sistem, i aftë për të identifikuar aktivitetin elektrik që shkakton krizat epileptike dhe për ta modifikuar atë, gjithashtu për të luftuar çrregullimin obsesiv-kompulsiv? Për fat të mirë, ekipi mjekësor i koordinuar nga Ahmed Raslan, nga Universiteti i Shëndetit dhe Shkencës në Oregon në Portland, e mori seriozisht.

Tashmë kishte disa studime në literaturën shkencore mbi përdorimin e elektrodave kundër OCD, por ato kurrë nuk ishin përdorur në kombinim me një implant për trajtimin e epilepsisë. Mjekët punuan me pacientin për të identifikuar aktivitetin e saktë të trurit që shkakton ritualet e saj, duke e ekspozuar gruan ndaj disa stimujve të padëshiruar (për shembull, duke i ofruar asaj ushqim deti).

Më pas ata izoluan aktivitetin elektrik të lidhur me çrregullimin obsesiv-kompulsiv dhe programuan implantin e saj për të reaguar ndaj atij sinjali specifik, si dhe atij që lidhet me epilepsinë. “Është e vetmja pajisje në botë që trajton të dyja kushtet së bashku,” thotë Raslan, “dhe është e programuar në mënyrë të pavarur. Programi për epilepsinë është i ndryshëm nga ai për OCD”.

Tani ekipi po studion se si të zgjerojë përfitimet e implantit të trurit, i cili ende duhet të futet përmes një operacioni invaziv intrakranial, në një gamë më të gjerë pacientësh. Tetë muaj pas operacionit, Amber Pearson filloi të ndjente gjithnjë e më shumë përfitime konkrete nga OCD e saj dhe sot ritualet nuk marrin më shumë se 30 minuta në ditët e saj. Gruaja ka rifituar kontrollin e kohës dhe jetës së saj./A2 CNN