Ato rriten në pemë të gjinisë Castanea dhe shumë lloje të këtij grupi mund të jetojnë për 500 vjet ose më shumë.
Gështenjat, me pak yndyrë dhe me shumë vitaminë C, janë më të ngjashme me frutat. Ato kanë një lëvore me gjemba dhe një guaskë kafe të errët, të cilat duhet të hiqen para ngrënies. Gështenjat kanë qenë një burim ushqimi për mijëra vjet. Ato mund të hahen të pjekura, të bluara në miell ose të ziera. Ato rriten në pemë të gjinisë Castanea dhe shumë lloje të këtij grupi mund të jetojnë për 500 vjet ose më shumë.
Ekzistojnë katër lloje kryesore të pemës së gështenjës: gështenja kineze, gështenja japoneze, gështenja evropiane dhe gështenja amerikane. Pemët janë vendase në shumë vende anembanë botës, por dikur kishin një zonë shumë më të vogël rritjeje përpara se njerëzit të fillonin t’i transplantonin ato.
Pema e gështenjës amerikane dikur ishte e zakonshme në të gjithë Shtetet e Bashkuara lindore, por ajo pothuajse u zhduk nga një infektim kërpudhash në fillim të viteve 1900. Gështenja evropiane, Castanea sativa, është më e zakonshme dhe ofron shumicën e gështenjave të shitura në dyqanet ushqimore sot.
Gështenjat e papërpunuara janë të sigurta për t’u ngrënë për shumicën e njerëzve. Megjithatë, ato përmbajnë acid tanik, që do të thotë se mund të shkaktojnë acarim të stomakut ose dëmtim të mëlçisë nëse keni sëmundje të mëlçisë ose keni shumë probleme me veshkat./gsh
